Ulvi Cemal Erkin

Ulvi Cemal Erkin, (d. 14 Mart 1906 İstanbul – ö. 15 Eylül 1972), Türk Beşleri arasında yer alan çağdaş müzik bestecisi ve müzik öğretmeni. Çağdaş Türk müziğinin öncülerinden, besteci, piyanist ve öğretmendir. 14 Mart 1906’da İstanbul’da dünyaya gelir.

Doğum tarihi: 14 Mart 1906, İstanbul
Ölüm tarihi ve yeri: 15 Eylül 1972, Ankara

Ulvi Cemal Erkin kimdir?

İlk müzik derslerini annesinden alır, sonra Adinolfi’nin özel öğrencisi olur. 1925’te kazandığı devlet bursu ile Paris’e giderek Paris Konservatuvarı’nda Jean Gallon ve Isidor Philipp ile, ardından Ecole Normale de Musique’te Boulanger ile çalışır.

1930’da ülkeye döndükten sonra piyano ve kompozisyon öğretmeni olarak görev yapar. 1932’de piyanist ve öğretmen Ferhunde Erkin ile evlenir. 1936’da yeni kurulan Ankara Konservatuvarı’nın piyano bölüm başkanı, 1949-51 arasında da müdürü olur. 1971’de Devlet Sanatçısı unvanını alır.

İlgili içerikler

Ulvi Cemal Erkin, kendisi de usta bir piyanist olduğundan piyano için pek çok eser bestelemiştir. Besteleri, Türk halk dansları, geleneksel modlar ve gizemli İslam felsefesinin öğelerinden kaynaklanıp Batı müziği kurallarıyla birleşir. Melodi zenginliği ve ritim canlılığı ile Erkin, tüm yapıtları seslendirilmiş tek Türk bestecisidir. Besteci 15 Eylül 1972’de 66 yaşında bir kalp krizi sonucu, Ankara’da ölmüştür. Erkin’in Birinci Senfoni’si, Türk müziğinin modal ve ezgisel özelliklerine bağlı bir yapıttır.

15 Eylül 1972’de, altmış beş yaşında iken Ankara’da yaşamını yitirdi. Karşıyaka Mezarlığı’na defnedildi.

ERKİN’İN BAŞLICA YAPITLARI

Orkestra: İki Dans (1930); Bayram (1934); Köçekçeler (1943); Senfoni No. 1 (1946); Senfoni No. 2 (1951); Senfonik Bölüm (1969); Senfonik Parçalar (1971); Yaylı Çalgılar Orkestrası için Sinfonietta (1951-59).

Konçertolar: Koncertino-piyano (1932); Piyano Konçertosu (1942); Keman Konçertosu (1947); Senfoni Konsertant -piyano (1966).

Oda Müziği: Yaylı Sazlar Dörtlüsü (1936); Piyanolu Beşli (1943); Ninni – keman ve piyano (1932); Emprovizasyon-keman ve piyano (1932); Zeybek Türküsü – keman ve piyano (1932).

Şan ve Orkestra: Bülbül ve Ayın Ondördü (1932); Yedi Halk Türküsü (1936).

Piyano: Beş Damla (1931).

Çocuklar için 7 Kolay parça (1937); Şan ve piyano parçaları; sahne müzikleri; koro parçaları.

rerkan

Kendi işinde kendi gücünde kendi keyfinde biri.

İlgili içerikler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu