2. Sınıf Türkçe Dinleme Metinleri
2019-2020 eğitim-öğretim yılı 2. sınıf Türkçe Koza Yayınları ders kitabında yer alan dinleme metinleri (sesli metinleri) tema tema ayrılarak aşağıda verilmiştir.
2. Sınıf Türkçe Dinleme Metinleri – Koza Yayınları
PARA NEDİR?
Hepimiz, ara sıra yiyecek almak ya da otobüse binmek için para kullanırız. Madenî ve kâğıt para olarak iki türde para vardır. Bunlar, farklı renklerde, şekillerde ve boyutlarda olurlar. Üstlerinde de sayılar vardır. Böylece paranı kolaylıkla sayabilirsin.
(…)
Parana her zaman dikkat etmen gerekir çünkü parayı kaybetmek çok kolaydır… Kaybettiğin zaman bir daha bulamazsın. Onun için paranı her zaman güvenli bir yerde sakla. Paranı yanında taşıman gerekiyorsa bir cüzdana koy. Bir büyüğünden, senin için parana göz kulak olmasını iste. Paranı kullanarak bir şeyler satın alabilirsin. Para harcamadan önce ne istediğini iyi düşün. Yanlış bir şey alıp paranı boşa harcamak çok kolaydır.
Bazen istediğin şeyi almak için yeteri kadar paran olmaz. Sabredip paranı biriktirirsen, paran azar azar artacaktır. Böylece bir gün istediğin şeyi satın alabilirsin. Ama unutma bizi mutlu eden şey EŞYALAR değildir.
Claire LLEWELLYN
Çeviren: Burcu ÜNSAL
Kısaltılmıştır.)
NE YEMELİSİNİZ?
Vücudunuzun sağlıklı kalması için değişik yiyecekler yemeniz gerekir. Bazı yiyecekler büyümenize yardımcı olur. Yara ve kesiklerin iyileşmesini de hızlandırır. İşte bazıları: Peynir, süt, balık yumurta…
Vücudumuzun vitamin ve minerallere ihtiyacı vardır. Bu yiyecekler bizi sağlıklı tutar. Meyve ve sebzelerde bol bol vitamin ve mineral vardır.
Bazı yiyecekler enerji kaynağıdır. Çürümüş yiyecekleri yememelisiniz. Yiyecekler beklediklerinde çürür. Yiyeceklerdeki mikroplara da dikkat etmelisiniz. Mikroplar, minicik yaratıklardır. O kadar küçüklerdir ki çıplak gözle onları göremezsiniz. Bazı mikroplar bizi hasta eder. Mikroplar aşırı sıcakta ölür. Bundan dolayı da tavuğu, eti ve balığı pişirip yemek gerekir.
Mikroplardan kurtulmak için meyve ve sebzeleri pişirmeye gerek yoktur. Yemeden önce yıkamak yeterlidir.
Alastair SMİTH ve Judy TATCHELL
Çeviren: Yasemin TANBİ
(Kısaltılmıştır)
KARA KUTU
Sincap, hızla ağaca tırmandı. Tarla faresi, taşların arasına gizlendi. Kaplumbağa, başını kabuğunun içine çekti.
Uzaklardan gelen ses gittikçe yaklaşıyordu. Kirpi, toprak yuvasından başını uzattı:
“Ne oluyor böyle? Nedir bu gürültü?” diye seslendi.
“Çabuk saklan.” diye bağırdı sincap. “Bir insan geliyor!”
“Amma da çok ses çıkarıyor.” dedi kirpi. “Hiç böylesini duymamıştım. Bir kişi olduğuna emin misin?”
“Sanki birçok kişi gibi geliyor bana da. Bir tek kişi bunca sesi nasıl çıkarır?” dedi kaplumbağa.
“Yalnızca bir adam görünüyor.” dedi sincap. “Böyle bağırdığına göre de bir sorunu olmalı. Saklanın çabuk, yaklaşıyor.”
Artık zaten kendi seslerini bile duyamaz olmuşlardı. Bütün hayvanlar susup yuvalarına çekildiler. Adamın geçip gitmesini, bu gürültünün de sona ermesini beklediler. Oysa yavaş yavaş yürüyerek gelen adam, tam da oraya, ağacın altına oturuverdi. Elinde küçük bir kara kutu vardı. Aslında bütün sesler de o kara kutudan çıkıyordu. Ama hayvanlar, bunun böyle olduğunu bilemezlerdi.
Ses, bangır bangır yükseliyor, koruluğun derinliklerine yayılıyordu. Tüm hayvanlar, kulaklarını tırmalayan bu sesten uzaklaşmak için yuvalarında biraz daha derine çekildiler, biraz daha büzüldüler.
Oysa adam, hiç de rahatsız gibi görünmüyordu. Elindeki kara kutuyu yere bırakmış, ellerini ensesinde keyifle kenetlemiş, oturuyordu. Az sonra da uzanıp yattı yere.
Koruluktaki tüm hayvanlar, adamın sonunda yorulacağını, böyle garip sesler çıkarmaktan vazgeçeceğini umuyorlardı.
Ama nerede?
Ses arada, çok kısa bir süre kesiliyor, sonra hemen gene başlıyordu. Uzunca bir süre geçti. Sonunda adam doğruldu, kalktı ve yürüyüp gitti.
Gözcü sincap:
“Oh, çok şükür, işte gitti.” diye seslendi diğer hayvanlara.
Yuvalarından çıkan hayvanlar rahat bir soluk aldılar.
“Neyse ki sesini de alıp götürdü.” dedi tarla faresi.
“Umarım bir daha gelmez.” dedi kirpi.
“Doğrusu şu insanlar çok garip yaratıklar.” dedi kaplumbağa. “Seslerini bir kutuda biriktirip saklıyorlar. Sonra da bizim rahatımızı kaçırmak için gelip burada boşaltıyorlar. Aynı çöplerini boşalttıkları gibi.”
Ayla ÇINAROĞLU
